Όταν κάποιος αποφασίσει να τα παίξει όλα για όλα, ακόμη και με θανάσιμο κίνδυνο για τον ίδιο, λέμε ότι αυτός «βάζει το κεφάλι του στο ντορβά».
Η συνήθεια αυτή έμεινε αργότερα και επί Τουρκοκρατίας, αλλά και στα πρώτα χρόνια μετά την επανάσταση. Όταν ο επικηρυγμένος σκοτωνόταν από άλλο άτομο, αυτός του έκοβε το κεφάλι,το ‘βαζε σε ντορβά, το παρέδιδε στις Αρχές κι έπαιρνε την επικήρυξη ή την αμνηστίαν, αν ήταν κι αυτός ληστής .
Για να επικηρυχθεί, λοιπόν, κανείς σήμαινε πως εκτέθηκε πολύ απέναντι στις Αρχές, τόσο, που να καταντήσει το κεφάλι του, αν τον πιάσουν, στο ντορβά.